Σε ένα talent show τύπου Ελλάδα έχεις Ταλέντο, ανοίγει η πόρτα της αίθουσας δοκιμαστικών και μπαίνει μέσα μια πενταμελής οικογένεια, ένας κλασάτος πατέρας, μια πανωραία μητέρα, ένα χαριτωμένο αγοράκι 12 χρονών, ένα γλυκύτατο κοριτσάκι γύρω στα 5, που κρατάει έναν υφασμάτινο σάκο και ένας σκύλος ράτσας, ο Ρούντολφ. Οι κριτές τρίβουν τα μάτια τους διότι -σε περίοδο κρίσης- όλοι τους είναι στην τρίχα, ο μπαμπάς με κουστούμι,γραβάτα και Ρόλεξ των 20.000 ευρώ, η μάνα με τρελή βραδινή τουαλέτα Ασλάνη, μια από τα ίδια και τα παιδιά με έξτρα μπριγιαντίνη στο μαλλί και ο Ρούντολφ με ένα περιλαίμιο “κατάφορτο στα διαμάντια, χρυσή μου“. “Γεια σας“, λένε οι κριτές, “τι θα μας παρουσιάσετε;” ρωτάνε γεμάτοι περιέργεια. Βγαίνει μπροστά ο πατέρας και λέει “Είμαστε οικογενειακός θίασος, και έχουμε ετοιμάσει ένα σκετσάκι αλλά… είναι εξωτερικού χώρου“. Τι να κάνουν οι κριτές, τους έφαγε η περιέργεια, σηκώνουν γραφείο, buzzer, στυλό, χαρτιά και τουπέ και ακολουθούν την οικογένεια έξω από το κτίριο.
H οικογένεια τους πάει μπροστά στην στάση λεωφορείων ΟΑΣΑ που βρίσκεται απέναντι από το κτήριο, στήνουν το γραφείο τους και… περιμένουν για το λεωφορείο. Με το που σταματάει ένα μεγάλο φισουνάτο λεωφορείο που είναι φίσκα στους επιβάτες, επιβιβάζεται η οικογένεια από την μπροστινή πόρτα. Ο πατέρας πλησιάζει τον οδηγό, πατάει το κουμπί για να κλείσουν οι πόρτες και με ένα ρόπαλο που εμφανίζει από το πουθενά του δίνει μια στο κεφάλι και τον αφήνει αναίσθητο.
Τότε φωνάζει “Aβάντι!” και ξάφνου όλη η οικογένεια βγάζει τα ρούχα της -εκτός από το μικρό κοριτσάκι με τον σάκο- αποκαλύπτοντας τις δυο μαντεμένιες στύσεις πατέρα και γιου και το τριανταπεντάποντο strap-on της μάνας! Και ξεκινάνε: αρπάζουν ότι βρίσκουν μπροστά τους, παπάδες, καθυστερημένους, πρεζάκια, τραβεστί, ανήλικους, ενήλικους, υπερήλικους και με μπρίο μαινάδας το “γεμίζουν” από όλες τις τρύπες. Όσοι έχουν από δυο τους πιάνουν πατέρας και γιος -και περιμένει η μάνα καρτερικά για την σειρά της- όσοι έχουν από τρεις μπαίνει μέσα και η μάνα, όσοι διαθέτουν κολοστομία τρώνε και ένα δαχτυλάκι στην παρά φύση έδρα, και μετά, όταν τελειώνουν μαζί τους τούς παίρνει και ένα γύρο ο σκύλος με το υπερμεγέθες hundwurst του, με το κοριτσάκι να ακολουθεί από πίσω ατάραχο και χαρωπό με τον σάκο του!
Κλάμα, οδυρμός, ιδρώτας, παρακαλητά και ουρλιαχτά μέσα στο λεωφορείο και οι κριτές να έχουν μείνει κόκκαλο μπροστά στο θέαμα αλλά κανείς να μην πατάει το buzzer του να σταματήσει την θηριωδία! Κάπου εκεί πάνω, έχει μπερδευτεί και λίγο το πράμα πάνω στην έξαψη και έχει αρχίσει να παίρνει ο γιος τον πατέρα και η μάνα τον σκύλο, “από κει που δαγκωνόντουσαν αλλάζουν φιλιά, ζευγαρώνουν με καμάρι και φωνάζουν δυνατά” και, με τα πολλά, έχουν πάρει με ταχύτατους ρυθμούς τα 2/3 του λεωφορείου και έχουν θολώσει τα τζάμια. Κοντοστέκονται οι κριτές, δεν μπορούν καθόλου δουν τι παίζει μέσα αλλά καταλαβαίνουν πως προχωράει το σκηνικό από τα ουρλιαχτά, το “πέρα δώθε” του οχήματος και το σετάκι “μάπα-παλάμες” επιβάτη που περιοδικά κολλάει στα αχνισμένα τζάμια του λεωφορείου.
Σε μια φάση σταματάει να κουνιέται το λεωφορείο, ανοίγουν οι… πίσω πόρτες και μέσα από τους ατμούς βγαίνει ο πατέρας, η μητέρα και ο γιος ντυμένοι και εντελώς “ατσαλάκωτοι“, με μόνο στοιχείο να μαρτυράει τι έλαβε χώρα οι πατημασιές που αφήνουν από αίμα και σπέρμα, και από πίσω ακολουθεί η κόρη σέρνοντας τον σάκο γεμάτο — καθώς μέσα από το λεωφορείο ακούγονται χειροκροτήματα, σφυρίγματα ενθουσιασμού, “μπράβο” και λοιπές επευφημίες!
Η μικρή πλησιάζει τους κριτές που είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα και πετάει μπροστά τους τον σάκο, μέσα από τον οποίο ξεχύνονται δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, πορτοφόλια, χρυσά δόντια, κινητά, μοδάτα γυαλιά και την πάντα απαραίτητη σακούλα κοεοστομίας. Υποκλίνεται και πηγαίνει πίσω με τα άλλα μέλη της οικογένειάς της. Ο πιο θαρραλέος από τους κριτές μαζεύει το σαγόνι του από το πάτωμα, παίρνει βαθιά ανάσα και ρωτάει:
“Τι… τι στο διάολο ήταν αυτό που μόλις είδαμε;“.
Ο πατέρας κάνει ένα βήμα μπρος και απαντάει:
“Αυτό το νούμερο μας, κύριοι, το αποκαλώ “Έλληνες Πολιτικοί”“
Σε ένα talent show τύπου Ελλάδα έχεις Ταλέντο, ανοίγει η πόρτα της αίθουσας δοκιμαστικών και μπαίνει μέσα μια πενταμελής οικογένεια, ένας κλασάτος πατέρας, μια πανωραία μητέρα, ένα χαριτωμένο αγοράκι 12 χρονών, ένα γλυκύτατο κοριτσάκι γύρω στα 5, που κρατάει έναν υφασμάτινο σάκο και ένας σκύλος ράτσας, ο Ρούντολφ. Οι κριτές τρίβουν τα μάτια τους διότι -σε περίοδο κρίσης- όλοι τους είναι στην τρίχα, ο μπαμπάς με κουστούμι,γραβάτα και Ρόλεξ των 20.000 ευρώ, η μάνα με τρελή βραδινή τουαλέτα Ασλάνη, μια από τα ίδια και τα παιδιά με έξτρα μπριγιαντίνη στο μαλλί και ο Ρούντολφ με ένα περιλαίμιο “κατάφορτο στα διαμάντια, χρυσή μου“. “Γεια σας“, λένε οι κριτές, “τι θα μας παρουσιάσετε;” ρωτάνε γεμάτοι περιέργεια. Βγαίνει μπροστά ο πατέρας και λέει “Είμαστε οικογενειακός θίασος, και έχουμε ετοιμάσει ένα σκετσάκι αλλά… είναι εξωτερικού χώρου“. Τι να κάνουν οι κριτές, τους έφαγε η περιέργεια, σηκώνουν γραφείο, buzzer, στυλό, χαρτιά και τουπέ και ακολουθούν την οικογένεια έξω από το κτίριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήH οικογένεια τους πάει μπροστά στην στάση λεωφορείων ΟΑΣΑ που βρίσκεται απέναντι από το κτήριο, στήνουν το γραφείο τους και… περιμένουν για το λεωφορείο. Με το που σταματάει ένα μεγάλο φισουνάτο λεωφορείο που είναι φίσκα στους επιβάτες, επιβιβάζεται η οικογένεια από την μπροστινή πόρτα. Ο πατέρας πλησιάζει τον οδηγό, πατάει το κουμπί για να κλείσουν οι πόρτες και με ένα ρόπαλο που εμφανίζει από το πουθενά του δίνει μια στο κεφάλι και τον αφήνει αναίσθητο.
Τότε φωνάζει “Aβάντι!” και ξάφνου όλη η οικογένεια βγάζει τα ρούχα της -εκτός από το μικρό κοριτσάκι με τον σάκο- αποκαλύπτοντας τις δυο μαντεμένιες στύσεις πατέρα και γιου και το τριανταπεντάποντο strap-on της μάνας! Και ξεκινάνε: αρπάζουν ότι βρίσκουν μπροστά τους, παπάδες, καθυστερημένους, πρεζάκια, τραβεστί, ανήλικους, ενήλικους, υπερήλικους και με μπρίο μαινάδας το “γεμίζουν” από όλες τις τρύπες. Όσοι έχουν από δυο τους πιάνουν πατέρας και γιος -και περιμένει η μάνα καρτερικά για την σειρά της- όσοι έχουν από τρεις μπαίνει μέσα και η μάνα, όσοι διαθέτουν κολοστομία τρώνε και ένα δαχτυλάκι στην παρά φύση έδρα, και μετά, όταν τελειώνουν μαζί τους τούς παίρνει και ένα γύρο ο σκύλος με το υπερμεγέθες hundwurst του, με το κοριτσάκι να ακολουθεί από πίσω ατάραχο και χαρωπό με τον σάκο του!
Κλάμα, οδυρμός, ιδρώτας, παρακαλητά και ουρλιαχτά μέσα στο λεωφορείο και οι κριτές να έχουν μείνει κόκκαλο μπροστά στο θέαμα αλλά κανείς να μην πατάει το buzzer του να σταματήσει την θηριωδία! Κάπου εκεί πάνω, έχει μπερδευτεί και λίγο το πράμα πάνω στην έξαψη και έχει αρχίσει να παίρνει ο γιος τον πατέρα και η μάνα τον σκύλο, “από κει που δαγκωνόντουσαν αλλάζουν φιλιά, ζευγαρώνουν με καμάρι και φωνάζουν δυνατά” και, με τα πολλά, έχουν πάρει με ταχύτατους ρυθμούς τα 2/3 του λεωφορείου και έχουν θολώσει τα τζάμια. Κοντοστέκονται οι κριτές, δεν μπορούν καθόλου δουν τι παίζει μέσα αλλά καταλαβαίνουν πως προχωράει το σκηνικό από τα ουρλιαχτά, το “πέρα δώθε” του οχήματος και το σετάκι “μάπα-παλάμες” επιβάτη που περιοδικά κολλάει στα αχνισμένα τζάμια του λεωφορείου.
Σε μια φάση σταματάει να κουνιέται το λεωφορείο, ανοίγουν οι… πίσω πόρτες και μέσα από τους ατμούς βγαίνει ο πατέρας, η μητέρα και ο γιος ντυμένοι και εντελώς “ατσαλάκωτοι“, με μόνο στοιχείο να μαρτυράει τι έλαβε χώρα οι πατημασιές που αφήνουν από αίμα και σπέρμα, και από πίσω ακολουθεί η κόρη σέρνοντας τον σάκο γεμάτο — καθώς μέσα από το λεωφορείο ακούγονται χειροκροτήματα, σφυρίγματα ενθουσιασμού, “μπράβο” και λοιπές επευφημίες!
Η μικρή πλησιάζει τους κριτές που είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα και πετάει μπροστά τους τον σάκο, μέσα από τον οποίο ξεχύνονται δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, πορτοφόλια, χρυσά δόντια, κινητά, μοδάτα γυαλιά και την πάντα απαραίτητη σακούλα κοεοστομίας. Υποκλίνεται και πηγαίνει πίσω με τα άλλα μέλη της οικογένειάς της. Ο πιο θαρραλέος από τους κριτές μαζεύει το σαγόνι του από το πάτωμα, παίρνει βαθιά ανάσα και ρωτάει:
“Τι… τι στο διάολο ήταν αυτό που μόλις είδαμε;“.
Ο πατέρας κάνει ένα βήμα μπρος και απαντάει:
“Αυτό το νούμερο μας, κύριοι, το αποκαλώ “Έλληνες Πολιτικοί”“