Κάθε μέρα παίρνω το λεωφορείο. Δεν είναι που είμαι οικολόγος, είναι που το κάνω κι από ανάγκη. Η διαδρομή μου ξεκινάει από στάση Ανάληψη, αλλιώς κόλαση του μετροπόντικα, και τελειώνει στα, πάλαι πότε λαϊκά, Λαδάδικα, στην Πλατεία Εμπορίου. Έτσι, για να βρισκόμαστε όλοι στην ίδια σελίδα.
Όταν πρόσφατα με ρώτησε μια τρελή φίλη μου φωτογράφος, ποιες εικόνες της ημέρας μου θα κατέτασσα ως τις αγαπημένες μου, κατευθείαν απάντησα.. «την πρωινή διαδρομή με το τριάντα εννιά». Μου βγήκε αυθόρμητα. Ο κόσμος βιαστικός, οι διαθέσεις πολλές, οι απρόσμενες επαφές, μετά από φρένο του οδηγού, ακόμα παραπάνω. Η θέα της πόλης γοητευτική. Το πανέμορφο κτίριο του νηπιαγωγείου κοντά στη στάση Λαογραφικό μουσείο, το ερημωμένο Ιταλικό προξενείο και το υπό κατάληψη παλιό σχολείο είναι μερικά από αυτά που κοιτάω, ενώ ακούω την καθιερωμένη playlist μου.