Γράφουν οι...

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

scent of CuBa...!

    
CUBA...ΤΟ ΝΗΣΙ  ΤΟΥ ΧΘΕΣ...ΑΡΑΓΕ ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ;

 Περπατάς στα σοκάκια και κοιτάς απο την μια τα διατηρηταία κτίρια που είναι  έτοιμα να καταρρεύσουν λόγω της ενηλικίωσης τους, από την άλλη τα παλιά αυτοκίνητα που θυμίζουν τις παλιές ασπρόμαυρες αμερικάνικες ταινίες με πρωταγωνιστή τον Μarlon Βrando  και τότε είσαι σίγουρος ότι κάποιος ανακάλυψε την μηχανή του χρόνου και σε πήγε 70 χρόνια πίσω.
    

                 Κούβα: το νησί στο οποίο ο χρόνος σταμάτησε εδώ και 40 χρόνια.







Το ερώτημα είναι: είναι καλύτερα ή χειρότερα από την ''εξευρωπαισμένη'' πλέον Ελλάδα;
Μέσα σε 9 μέρες που βρέθηκα στο νησί αυτό δεν θα μπορούσα να βγάλω κάποιο συμπέρασμα.
Ένας κόσμος που δεν του λέιπει τίποτα από τα βασικά αλλά δεν έχει τίποτα από τα περιττά! Πως θα μπορούσαμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα όταν έχουμε και τα βασικά και τα περιττά και πάλι δεν είμαστε ευχαριστημένοι;  

la revolucion cubana

Σύμβολό τους οι γνωστoί σε όλους μας Che Guevara και Fidel Castro. Μια επανάσταση ενάντια στην ισπανική δικτατορία του Fulgencio Batista έφερε στην Κούβα τον κουμουνισμό.
 Ένας κουμουνισμός που δυστυχώς δεν κατάφερε να λειτουργήσει σωστά και σιγά σιγά καταρρέει.Φυσικά και αυτήν την στιγμή το στοιχείο του κουμμουνισμού είναι εμφανές. Μπαίνεις μέσα σε μια μπουάτ και δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως η τραγουδίστρια είναι δημόσιος υπάλληλος, πως ο μαγαζάτορας είναι δημόσιος υπάλληλος και πως αυτό κατάφερε να λειτουργήσει.
Με την πάροδο της παραμονής σου ομως διαπιστώνεις ότι επίσης δεν είδες πουθενά τον Κουβανάρα με την τζιπάρα του,την μουσική στο φουλ και την πουράκλα του και από πίσω καταϊδρωμένο ενα datsun με χαλαμένη την εξάτμισή του να ακολουθεί. Όλοι βρίσκονται στην ίδια μοίρα και κουβαλούν τον ίδιο σταυρό και αν τους ρωτήσεις η απάντηση που θα πάρεις είναι ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι με την ζωή τους.







Ένα νησί γεμάτο χρώματα και μουσικές.
Μουσικές γεμάτες ζωντάνια,κίνηση και ερωτισμό.
 Ένας χορός της συντροφικότητας και όχι του ατομισμού, 2 σώματα χορεύουν, ένας άντρας και μια γυναίκα,  λυκνίζοντας το κορμί τους έντονα και ερωτικά χωρίς ίχνος προστυχιάς.


Havana η πόλη της μουσικής και του έρωτα!



























































































Μια κιθάρα, μια παρέα στο πανέμορφο malecon.

























































Ίσως το ''παρελθόν'' με κάποιες αλλαγές να είναι καλύτερο από το παρόν αλλά ίσως και το παρόν με κάποιες αλλαγές (αρκετές) να είναι καλύτερο από το παρελθόν.. Το μόνο σίγουρο όμως ειναι πως η Κούβα είναι ένα ταξίδι ζωης, όχι αναψυχής, που όλοι θα έπρεπε να επισκεφτούν κάποια στιγμή για να δουν και μια άλλη πλευρά της ζωής...! Λίγο άρωμα Κούβας χρειαζόμαστε :-)

                                                                                                                                 by HopAki..

Γελάστε γιατί...χανόμαστε!



         Όταν είσαι σε μια σχολή που δεν ξέρεις καν αν σε εκφράζει και αποφεύγεις το διάβασμα σαν να είναι ο διάολος.Όταν όλοι προχωρουν πιο γρήγορα από εσένα και εσύ κάνεις το ένα λάθος μετά το άλλο, πιέζεις τον εαυτό σου να τελειώσει αυτό που του έχει ανατεθεί στα ήδη καθορισμένα από άλλους χρονικά όρια ενώ ταυτόχρονα στο μυαλό σου  αναβοσβήνουν με κίτρινα φωτάκια ταμπέλες με τίτλους ΔΝΤ--ΔΙΑΦΘΟΡΑ-ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ :
        
Όταν η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τα παιδιά της, η Ελλάδα είναι ανοργάνωτη, στην Ελλάδα επικρατεί χαοτική κατάσταση, πολιτικοί διεφθαρμένοι, πολίτες μεταμορφωμένοι σε τηλεκατευθηνόμενα αυτοκινητάκια, πηγαίνοντας μόνο με το ρεύμα για να επιβιώσουν γιατί '' η κατάσταση στην Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει'', αμερικάνικα πρότυπα , νεολαία απολιτικ, νεολαία με νοοτροπία 40άριδων και η σκεπτόμενη νεολαία : τα παιδιά εκείνα που έχουν σαν όνειρο να μάθουν, να παράγουν έργο αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Τι άλλο να κάνουν στην τελική; όταν ξέρουν οτι στην χώρα αυτή δεν πρόκειται να αξιοποιηθεί το μυαλό τους, δεν πρόκειται να παράγουν έργο γιατί απλά τίποτα δεν λειτουργεί σωστα!!
     

'Ετσι λοιπόν αναγκαζόμαστε να αποχαιρετούμε τον αδερφό μας, τον φίλο μας, τον έρωτα μας αμφιβάλλοντας αν θα τον ξαναδούμε ή σκεπτόμαστε να φύγουμε μαζί τους αλλά τότε και πάλι αποχαιρετούμε την οικογένειά μας, τους φίλους μας, την ανοργάνωτη αλλά και πανέμορφη αυτή χώρα και μεταναστεύουμε σε έναν ξένο τόπο, με ξένη νοοτροπία, ξεκινώντας από το μηδέν χωρίς καμία υποστήριξη και τέλος σου έρχεται στο μυαλό ο παππούς σου που μετανάστευσε στην Γερμανία και στα 50 του ήρθε πίσω στην Ελλάδα, κατι που δεν ήθελες ποτέ να ζήσεις. Τότε τι κάνεις; Παθαίνεις κατάθλιψη; Υστερία; Αυτοκτονείς; ΑΠΛΑ ΓΕΛΑΣ..
                              
  ΓΕΛΑ ΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ..

    Γελά με την γκαντεμιά σου , γέλα με την ανοργανωσιά σου και ας σε πουν ενευθυνο και αναίσθητο, γέλα με τις γκάφες σου, γέλα με τα προβλήματα σου, χαμογέλα όταν δεις ένα δεντράκι που έχει ξεραθεί να ξαναγεννιέται, γέλα με ενα κρύο αστείο που θα σου πουν, γέλα με μια γκριμάτσα και ας μην είναι πετυχημένη, χαμογέλα με το κορίτσι που σιγοτραγουδάει μέσα στο λεωφορείο, χαμογέλα με τα παιδάκια που ζορίζουν τις μαμάδες τους, χαμογέλα όταν δεις ενα  σύνθημα γραμμένο στον τοίχο της πολυκατοικίας σου και ας ειναι το γνωστο ΠΑΟΚ ΘΥΡΑ-4- γιατι.. 
  Γιατί 1. το γέλιο δίνει ζωή ( αποδεδειγμένο και επιστημονικά) και 2. ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ...και ας θεωρείται μερικές φορές black humor :-p !

























                                                                                                              





               by HopAki..