Το ακυκλοφόρητο τραγούδι του τροβαδούρου του έρωτα, Φοίβου Δεληβοριά. Γραμμένο για άλλη μια κοπέλα, που βρέθηκε στο δρόμο του.
Δάφνη ή Super Ferry
Την πρώτη φορά που την είδα
με έπιασε η νύχτα εξαπήνης
αφού έκανε πάρτυ ο Κοκκίνης
κι εγώ δεν τον ήξερα καν.
Πήγα όμως ως λαθρεπιβάτης
ως guest του νησιού των ανέμων
και έπινα βότκα με λέμον
και χόρευα τουιστ και καν-καν.
Πήγα όμως ως λαθρεπιβάτης
ως guest του νησιού των ανέμων
και έπινα βότκα με λέμον
και χόρευα τουιστ και καν-καν.
Kαι τότε ένα σύννεφο άμμου,
χρυσόσκονης,ζάχαρης-άχνης
το σχήμα πώς πήρε της Δάφνης
και άλλαξε όλη η βραδιά...
Και παίξαμε "θάρρος ή θάρρος"
και φάγαμε ως και γρασίδι
και το άστρο που κάνει παιχνίδι
μας έκανε όλους παιδιά.
Και έγινε θάρρος ή θάρρος
και φάγαμε ως και γρασίδι
και το άστρο που κάνει παιχνίδι
μας έκανε όλους παιδιά.
Εκεί άκουσα πρώτα το γέλιο
που δεν ξέρει να σταματήσει
τη λέξη που όταν ηχήσει
ξυπνάει κάτι απ' τα γαλλικά.
Και με αρωγό μια πισίνα
γαλάζια κι ωραία φωτισμένη
την είδα αναδυομένη,
τη στέγνωσα με μια αγκαλιά.
Και με αρωγό μια πισίνα
γαλάζια κι ωραία φωτισμένη
την είδα αναδυομένη,
τη στέγνωσα με μια αγκαλιά.
Και τότε ο προδότης ο ήλιος
μου έπαιξε άθλιο παιχνίδι
κι ενώ ήμουν ιπτάμενος ήδη
ξημέρωσε στο Νημποριό.
Κι εκείνο το βράδυ της ποίησης
προσγειώθηκε με "σούπερ φέρυ"
ξανά στης Αθήνας τα μέρη
και στο τραγουδάκι αυτό.
Κι εκείνο το βράδυ της ποίησης
προσγειώθηκε με "σούπερ φέρυ"
ξανά στης Αθήνας τα μέρη
και στο τραγουδάκι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου