Και τώρα...?! Η μετά-πτυχιακή ζωή.

 Ήρθε λοιπόν η μαύρη αυτή ώρα που τελειώνει η τέλεια-φανταστική-αξέχαστη φοιτητική σου ζωή.Τότε είσαι λοιπόν και επίσημα ένας απόφοιτοοοος -τρομάρα σου-... και τώρα?Οι επιλογές είναι συνήθως δυο .. είτε πιάνεις μια δουλειά (μα που ζω?? ξέχασα μάλλον ότι είμαστε -όχι τυχαία- η γενιά του φραπέ.. αφού δεν έχουμε και άλλη επιλογή!!) ,είτε συνεχίζεις τις σπουδές σου μεταπτυχιακά.. Το θέμα για σήμερα εστιάζεται στη "μεταπτυχιακή ζωή" γενικά και αόριστα!!

Όσον αφορά την επιλογή "μεταπτυχιακού τρόπου ζωής"(ακούγεται πιο δελεαστικό από ένα ξερό "μεταπτυχιακό"!) το δίλημμα είναι 1)σπουδές στο εξωτερικό ,γιατί όπως ξέρουμε η "φοιτητική μετανάστευση" είναι και πολύ trendy, (σπουδές στο εξωτερικό περιλαμβάνουν γνωριμία με ξένους φοιτητές, ευκαιρία να ζήσεις το erasmous που ΠΟΤΕ δεν πήγες,νέες κουλτούρες, διεύρυνση των οριζόντων σου... και πάει λέγοντας) ήηηηη 2)μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα βρε(δηλαδή ενίσχυση αυτού του ρημαδένιου ελληνικού μεταπτυχιακού κλάδου και επιτέλους υποστήριξη από μέρους μας σε .. θου κύριε.. Ελληνικό προϊόν, δηλαδή στα ελληνικά πανεπιστήμια!!

Δε μπορώ να πω πως η μεταπτυχιακή φοιτητική ζωή (επιμένω να την αναφέρω έτσι , ώστε να φέρνει λίγο σε φοιτητική ζωή -σκέτο- )στην Ελλάδα είναι ονειρική.Τα προβλήματα είναι πολλαπλά από έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη προσωπικού και έλλειψη χρημάτων σε μειωμένη αναγνωρισιμότητα του τίτλου, συγκριτικά με τα μεταπτυχιακά άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων.Έτσι άκουγα τουλάχιστον!!

Αυτό όμως που με έκανε να επιλέξω ένα πολύ ενδιαφέρον μεταπτυχιακό σε ένα πανέμορφο ελληνικό νησί ήταν η θέληση μου σε ,πείσμα πολλών εξωτερικό-μανών (από "ξενό-μανών"), να δώσω δύναμη σε ένα πρόγραμμα το οποίο γνωρίζω πως ανταγωνίζεται με αξιοσέβαστο τρόπο αντίστοιχα ξενικά μεταπτυχιακά προγράμματα.

Το αποτέλεσμα μέχρι τώρα μου βγήκε ιδιαίτερα θετικό.Οι καθηγητές αποδείχθηκαν εξαίρετοι στον κλάδο τους, με μεγάλη επιστημονική αξία, δημοσιεύσεις ζηλευτές από άλλους συναδέλφους τους και προτάσεις για συνεργασίες από ξένα πιο trendy πανεπιστήμια ,τα οποία απέρριψαν στην προσπάθεια τους να αναβαθμίσουν αυτό το κακόμοιρο "ελληνικό πανεπιστήμιο".

Το συμπέρασμα είναι ένα. Μην απαξιώνεις ποτέ κάτι, ειδικά όταν "σου ανήκει".Εφόσον βλέπουμε ξεκάθαρα πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα ,ως έχει, είναι ΑΧΡΗΣΤΟ στο να μας προέχει τα απαραίτητα  (σε όοοολους τους τομείς) είναι στο χέρι μας να φροντίσουμε για το μέλλον μας αλλά και το μέλλον του Ελληνικού πανεπιστημίου, και κατ' επέκταση των μεταπτυχιακών!

Επειδή δεν είναι όλα ασπρόμαυρα δε σημαίνει πως αυτόματα ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο εξωτερικό είναι ανώτερης ποιότητας ούτε φυσικά ότι στο εξωτερικό θα κάνεις πιο καλές φιλίες με τους συμφοιτητές σου.Το θέμα είναι να το διασκεδάσεις όσο μπορείς και φυσικά να είσαι απαλλαγμένος από τέτοιου είδους προκαταλήψεις.Είναι πλέον βέβαιο πως εμείς οι ίδιοι πρέπει να φροντίσουμε για το μέλλον της χώρας μας, ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τις ίδιες τις σπουδές μας!!!

υγ1. Ήταν το πρώτο μου άρθρο... ελπίζω να πιάσατε το νόημα :)

υγ2. Η φώτο είναι από το πολύ όμορφο νησί της Μυτιλήνης και από τo καινούριο μου παρεάκι


***Ναι η μεταπτυχιακή ζωή είναι ωραια ΚΑΙ στην Ελλαδίτσα... ;)

υγ3. Οι εικόνες παίζουν επίσης και ψυχαγωγικό ρόλο :D