Δεν έχει περάσει μια βδομάδα από όταν παρακολούθησα τη θεατρική παράσταση «Ειλύθια» στο θέατρο Αυλαία.
Γνώριζα κάποια πράγματα για την πλοκή, είχα ενημερωθεί σχετικά με τους ρόλους αυτό που δεν ήξερα όμως, είναι ότι θα γελούσα τόσο πολύ, από την καρδιά μου!
Προσωπικά, παροτρύνω τον κόσμο να έρθει να δει την παράσταση. Αν μη τι άλλο είναι σε πολύ λογική τιμή και αποτελεί μια πολύ ευχάριστη προοπτική για να περάσει κάποιος ένα του βράδυ.
Νέα παιδιά, φρέσκιες ιδέες, τρελός ενθουσιασμός και αδιαμφισβήτητα ταλέντα είναι λίγα από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν αυτό το θεατρικό. Μίλησα με δύο από τις πρωταγωνίστριες της παράστασης την Έστερ Σερεμέτη Αζάρια (Παραμάνα/ Τριγλυκερίδα) και την Φένια Πλιάτσικα (Ειλύθια) οι οποίες μου απάντησαν με κέφι και μεράκι ακριβώς ότι ήθελα να μάθω.
Πείτε μου λίγα λόγια για την παράσταση.
Φένια: Βρισκόμαστε στη Θήβα του 5ου αιώνα. Η βασίλισσα της Θήβας «Ειλύθια» πηγαίνοντας στα Διονύσια και βλέποντας τραγωδίες, αποκτά την επιθυμία, να γραφτεί έργο για τη ζωή της, μέσω της οποίας θα μείνει αθάνατη στη μνήμη των ανθρώπων. Έτσι σε συνεργασία με την παραμάνα της αρχίζει μια διαδικασία για να πετύχει το σκοπό της αυτό. Έρχεται σε επαφή με τους τραγικούς ποιητές της εποχής, κάνει ένα ταξίδι στην Αίγυπτο και τέλος καταλήγει να γίνει θύμα ενός φιλόδοξου εκμεταλλευτή, που της παρουσιάζεται ως συγγραφέας. Στο τέλος όλα ανατρέπονται. Όλα αυτά βέβαια παρουσιάζονται με κωμικό τρόπο. Με ένα κείμενο γραμμένο σε ρίμα, με γκροτέσκα υποκριτική, με μια δυνατή μουσική υπόκρουση από τους Los Mujeros, που παίζουν live κατα τη διάρκεια της παράστασης και με πολύ χρώμα και κέφι.
Μιλήστε για την πηγή έμπνευσης της «Ειλύθιας». Πως έπεσε η ιδέα στο τραπέζι;
Φένια:Αυτή ήταν και η δική μου απορία μόλις διάβασα το κείμενο! Σύμφωνα με τις πηγές μου λοιπόν, πριν από 2,5 χρόνια περίπου ο ένας εκ των δύο συγγραφέων, ο Μιχάλης Δαρνάκης πήγε στο θέατρο Δάσους να παρακολουθήσει μια τραγωδία (αν δεν κάνω λάθος τη Μήδεια),αφού παρακολούθησε το έργο στο γυρισμό, σκεφτόταν για ποιό λόγο δεν γράφονται σήμερα τραγωδίες, έτσι πήρε την απόφαση να κάνει αυτός την αρχή, έχοντας στο μυαλό του πάνω κάτω την ιστορία της Ειλύθιας, λίγο καιρό αργότερα μοιράστηκε τη σκέψη του με τη Μαρία Λαφτσίδου, και πήραν την απόφαση να αρχίσουν να γράψουν το έργο παρέα!
Έστερ: To έργο έχουν γράψει ο Μιχάλης Δαρνάκης και η Μαρία Λαφτσίδου, οι οποίοι και το σκηνοθέτησαν αλλά και πρωταγωνιστούν. Ευφυέστατο κείμενο, δύσκολο, καθώς είναι γραμμένο όλο σε ρίμα και με απεριόριστο humor.
Ποιους χαρακτήρες ενσαρκώνετε; Μιλήστε μου για αυτούς.
Φένια: Εγώ είμαι η Ειλύθια, η νευρική, κουτοπόνηρη και ματαιόδοξη βασίλισσα της Θήβας, που ψάχνω "εύκολους" και επιφανειακούς τρόπους να πετύχω το στόχο μου! Η έντονη επιθυμία μου να γίνω τραγωδία με καθιστά συχνά αφελή και με κάνει να εμπιστεύομαι οποιονδήποτε παρουσιάζεται ως αρωγός στα σχέδιά μου..!
Έστερ: Eγώ υποδύομαι την Τριγλυκερίδα. Είμαι η παραμάνα της Ειλύθιας και είμαι δίπλα της από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε, καθώς είμαι και η γυναίκα που την ξεγέννησε. Είναι σαν κόρη μου και εξ αιτίας της αδυναμίας μου προς αυτήν τρέχω και ‘γω μαζί της σε όλο αυτό που έχει βαλθεί να κάνει. Ανεξάρτητα με το αν είμαι σύμφωνη ή όχι. Δεύτερη μεγαλύτερη μου αγάπη είναι το φαγητό. Δεν ζω χωρίς αυτό. Τα ρίχνω στον θυρεοειδή βέβαια, αλλά η αλήθεια είναι πως είμαι μεγάλη λιχούδω. Άλλωστε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του έργου.. "ψηλή γυναίκα άχαρη, κοντή χαριτωμένη, αδύνατη ανοργασμικιά, χοντρούλα ξαναμμένη".
Βρίσκετε ομοιότητα μεταξύ του χαρακτήρα που υποδύεστε και του πραγματικού σας εαυτού;
Φένια: Ααα σύμφωνα με τον υπόλοιπο κόσμο και μόνο το όνομα να δεις, έχει γραφτεί για μένα (γέλια γέλια)! Λοιπόν, για να μπορέσω να παίξω την Ειλύθια έπρεπε πρώτα να τη δικαιολογήσω. Να πιστέψω ότι πράγματι μπορεί να γίνει τραγωδία. Σύμφωνα με τα λόγια της Ειλύθιας για να γραφτεί έργο για αυτή: πρέπει να είναι φόνισσα (βλ. Μήδεια, Ηλέκτρα)? Πρέπει να θυσιαστεί ως σφαχτάρι (βλ.Ιφιγένεια)?Την πνίγει το δίκιο της, άρα έπρεπε να είμαι μαζί της και να πάρω το μέρος της! Πέρα από αυτό όμως δεν θεωρώ ότι έχουμε κοινά στοιχεία. Η Ειλύθια βρίσκει επιφανειακούς τρόπους για να κυνηγήσει τα όνειρά της, ενώ εγώ πιστεύω στην δουλειά. Είναι αρκετά νευρική και επιπόλαιη! Τα μόνα κοινά σημεία κατα κάποιο τρόπο που έχω εντοπίσει είναι ο ενθουσιώδης χαρακτήρας μπροστά σε οποιαδήποτε καινούρια ευκαιρία! Επίσης, η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και στον εαυτό της! Η Ειλύθια δεν διστάζει να εμπιστευτεί κανέναν από τους ανθρώπους που την πλησιάζουν, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και με εμένα, βέβαια καταλήγει να γίνει θύμα, ενώ εγώ προς το παρόν όχι!...
Έστερ: H αλήθεια είναι πως διαφέρω σε πολλά πράγματα από την Τριγλυκερίδα. Αρχικά είναι μια γυναίκα 59 χρονών, οπότε σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να ταυτιστώ. Παρ΄όλα αυτά είναι αρκετά σπιρτόζα και κεφάτη. Δείχνει να μην την πτοεί τίποτα και γίνεται συχνά πολύ πολύ καυστική. Οπότε, ίσως, στα 59 μου της μοιάσω πολύ. Επίσης αγαπώ τρελά το φαγητό.. και έχω βρεθεί και ΄γω στη θέση της, να ονειρεύομαι τρίγωνα πανοράματος, όταν μου μιλάνε για τρίγωνα και τετράγωνα...Επιπλέον είναι ένας ρόλος που είναι αρκετά κοντά στον τρόπο που μιλάω και που σχολιάζω κατά καιρούς γεγονότα. Οπότε αν και διαφέρουμε αρκετά, σκεφτόμαστε παρόμοια...
Θεωρείτε πως σαν έργο έχει να πει κάτι για την κατάσταση που βιώνει τώρα η Ελλάδα; Τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά;
Φένια: Χμμ,σαφώς και έχει άμεση σχέση με την κατάσταση που περνάμε τώρα σαν χώρα!Για μένα οι χαρακτήρες του έργου αντικατοπτρίζουν απόλυτα διάφορους τύπους του νεοέλληνα!Η Παραμάνα είναι η καλοπέραση, είναι το "ότι φάμε και ότι πιούμε" παράλληλα όμως είναι και ένα δυνατό στήριγμα, μια κινητήριος δύναμη, αυτή που θα σε στηρίξει μέχρι το τέλος. Ο Τραγελαφίλος (ο δήθεν συγγραφέας) συμβολίζει αυτούς που είναι πάντα έτοιμοι να εκμεταλλευτούν μια δύσκολη στιγμή-κατάσταση προς όφελός τους! Τέλος,η Ειλύθια είναι η ματαιοδοξία! Είναι όλοι αυτοί, που πιστεύουν ότι ένα εφήμερο "σουξέ" μπορεί να αλλάξει τη ζωή τους και να τους βγάλει από τη ρουτίνα τους!Είναι όλοι αυτοί που χρησιμοποιούν τα κονέ, τα χρήματα τους, το κοινωνικό τους status για να πετύχουν τους στόχους τους…Είναι όμως και τα όνειρα και οι στόχοι, που όσο τρελά κι αν είναι, σου υπενθυμίζουν, πως "όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις"...!Παρ' όλη την οικονομική κρίση, δεν έχω σταματήσει να βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται και να προσπαθούν.
Έστερ: Σαν έργο πιστεύω πως έχει πολλά να πει στον θεατή. Και αν αυτός είναι ανοιχτός να τα δεχτεί θα διαπιστώσει πως το παλιό συναντάει το καινούριο και όλο αυτό κάνει ξανά τον κύκλο του. Η ματαιοδοξία είναι παντού γύρω μας, την έχουμε βιώσει στο πετσί μας, είναι χαρακτηριστικό του "νεοέλληνα", του πριν 5 χρόνια "νεόπλουτου" και του πλέον "νεόπτωχου"…Είναι ίσως και ένας πολύ βασικός λόγος που η χώρα μας βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αυτή την κατάσταση. Είμαι υπέρ της φιλοδοξίας, των στόχων και των ονείρων...Αλλά πολλοί χάνουν το μέτρο, μπερδεύουν πολλές φορές τις έννοιες και φτάνουν στο άλλο άκρο..όπως και η Ειλύθια... Άλλωστε και οι στίχοι των τραγουδιών του Μιχάλη Δαρνάκη τα λένε ξεκάθαρα "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, χρημάτων πάντα δανεικών...."
Πείτε μου κάτι τελευταίο. Γιατί να έρθουμε να δούμε την «Ειλύθια»; Δελεάστε μας!
Φένια: Όλα αυτά, λοιπόν είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς νέων παιδιών, που προσπαθούν, δοκιμάζουν και πειραματίζονται! Είναι η πρώτη επαγγελματική προσπάθεια,το πρώτο μεγάλο βήμα όλων μας, η πλειοψηφία της ομάδας μάλιστα είναι ακόμη σπουδαστές Δραματικής Σχολής…Είμαστε μια δεμένη ομάδα, με ένα πολύ ευχάριστο κείμενο…Θέλουμε να κάνουμε τον κόσμο να γελάσει, να ξεφύγει από την καθημερινότητά του και ίσως να προβληματιστεί, από τα μηνύματα του έργου. Ελπίζουμε ο κόσμος να μας στηρίξει (μέχρι τώρα τουλάχιστον το κάνει), καθώς προσπαθούμε μόνοι μας και με ελάχιστα χρήματα, να παρουσιάσουμε ένα αξιόλογο έργο. Σας περιμένουμε, λοιπόν, όλους να δείτε εμάς και τη δουλειά μας και να σας δούμε και εμείς!
Έστερ: Όπως είπε και η Φένια. Όλοι μας είμαστε στα πρώτα μας βήματα. Αρχικά από το κείμενο και τους στίχους των τραγουδιών του Μιχάλη και της Μαρίας. Από την μελοποίηση των τραγουδιών από τον Νάσο Πατσίκα και την ενορχήστρωση από τους Los Mujeros που 4 από αυτούς μας συνοδεύουν στη σκηνή. Τα σκηνικά του Βασίλη Αδάμου, τις χορογραφίες του Έλιο Μπέικο και την φωνητική διδασκαλεία της Νόνικας Μάλκουτζη. Και τέλος από εμάς τους νέους ηθοποιούς. Οπότε πέραν του ότι θέλουμε τη στήριξη του κόσμου σε αυτήν μας την προσπάθεια, είμαι σίγουρη πως ο κόσμος θα φύγει αποζημιωμένος με ένα χαμόγελο γιατί θα έχει περάσει καλά. Πρώτη φορά παίζω σε ένα έργο επί μιάμιση ώρα και ακούω τόσο συχνά τον κόσμο να γελάει και να το διασκεδάζει μαζί μας. Γιατί όχι και εσείς;
info:
«Ειλύθια» στο Θέατρο Αυλαία
κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 το βράδυ.
H παράσταση ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου και ολοκληρώνει τον κύκλο της στις 9 Απριλίου.
(Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Cityportal)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου