Πίνεις το κρασάκι σου με τις φιλενάδες σου σε ένα πολύ όμορφο μπαράκι...από πίσω ακούγεται ξαφνικά το τραγούδι αυτό και σταματάς επιτόπου να ακούς τι λένε οι φίλες σου γιατί θες μανιωδώς να μάθεις ποια διασκευή είναι αυτή.
Σε παλαιότερο άρθρο έχω δείξει πιστεύω την αγάπη μου για τις καλές διασκευές...
ε...τελικά βρήκα το 'θάρρος' να ρωτήσω τον dj (ευτυχώς στην προκειμένη περίπτωση ήταν πολύ συμπαθητικός άνθρωπος....το ευτυχώς πάει γιατί πρόσφατα μου έτυχε ένα παρόμοιο περιστατικό με έναν αναιδέστατο, ψωνισμένο... που με έκανε και σιχάθηκα τον εαυτό μου που τον ρώτησα...).......... αλλά για να επανέλθω στο θέμα λοιπόν μου είπε ποια είναι αυτή η περιβόητη διασκευή που με έκανε για μερικά λεπτά να γράφω επιδεικτικά τις φίλες μου :P (sorry Natalie & Athens Noise)
Μια μίξη από 3 πασίγνωστους jazzίστες η φωνή του Louis Armstrong,το πιάνο του Paolo Conte και το τραγούδι του Duke Ellington ''It don't mean a thing''
Και μια γεύση από τις αρχικές εκτελέσεις:
Duke Ellington: It dont mean a thing.. (1943)
Louis Armstrong: επανεκτέλεση του κομματιού (καταπληκτική σαφώς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου