Γράφουν οι...

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Food for thought

Μία φίλη θέλησε να μοιραστεί κάποιες σκέψεις της μαζί μας... απλώς αγγελιοφόρος της Γεωργίας λοιπόν γι αυτήν τη φορά...! Ευχαριστούμε πολύ!!!! 


Κάθε χρόνο, αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με κατακλύζει ένα συναρπαστικό συναίσθημα μελαγχολίας. Μια μελαγχολία που μου βαραίνει την καρδιά και μου αποπροσανατολίζει την σκέψη. Κι όσες φορές κι αν προσπάθησα στο παρελθόν να καταλάβω τι είναι αυτό που μου προκαλεί αυτό το συναίσθημα κατέληξα σε αδιέξοδο. 


Ωστόσο, αυτή τη φορά η μελαγχολία δεν ήρθε. Δεν την άφησα εγώ να έρθει.
Πριν μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα ποίημα που απλά μου είπε αυτό που ήθελα να ακούσω…

«Αργοπεθαίνει»- Πάμπλο Νερούδα


Αργοπεθαίνει αυτός που δεν ταξιδεύει,
που δεν διαβάζει,
που δεν ακούει μουσική,
που δεν βρίσκει χαρά για τον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει αυτός που καταστρέφει την αυτοεκτίμησή του,
που δεν αφήνεται να βοηθηθεί.
Αργοπεθαίνει αυτός που γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
αυτός που δεν αλλάζει μάρκα,
που δεν τολμά να αλλάξει χρώμα των ρούχων του,
ή ακόμα που δεν μιλάει σε εκείνον που δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει το πάθος και το στροβιλισμό των συναισθημ΄των του,
ακριβώς αυτών που επιστρέφουν την φωτεινότητα στα μάτια και αποκαθιστούν τις κατεστραμμένες καρδιές.
Αργοπεθαίνει αυτός που δεν γυρνά το τιμόνι όταν είναι δυστυχισμένος
με την εργασία του ή με την αγάπη του,
που δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα ούτε την αβεβαιότητα
για να πάει πέρα από ένα όνειρο,
αυτός που δεν επιτρέπει τον εαυτό του, ούτε μια φορά στη ζωή του,
Να τρέξει μακριά από λογικές συμβουλές.....



Λίγες ημέρες πριν αλλάξει ο χρόνος και φύγει πια το κακό-ψυχρό-και-ανάποδο 2011, σκεφτείτε ότι δεν είναι ποτέ αργά για ένα “New years resolution” ;) 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου